Mała czarna księga stylu

Moim zdaniem ta książka się słabo zestarzała. Czytanie w 2021 roku cytatów: "Nigdy nie wychodzę z domu nieumalowana, wszak jestem kobietą" to bardzo dziwne doświadczenie. Kiedy Pani Nina pisze, że uwielbia naturalne futra i nie obchodzi jej zdanie PETA, mogłaby po prostu uczciwie napisać, że nie obchodzi jej cierpienie zwierząt. Autorka wydaje się być osobą żyjącą w swojej bańce ciuchów drogich marek i świata przepychu. Ma konsumpcyjne podejście do mody, nie zadaje sobie pytań etycznych, np dlaczego marki luksusowe, chcąc utrzymać niedostępność i luksusowość produktu, niszczą niesprzedane ubrania i wyrzucają na śmietnik. Autorka jawi się też jako osoba budująca poczucie swojej wartości na podstawie ubioru i surowo oceniającą osoby w swoim otoczeniu. Jeśli komuś spod ubrania przebija bielizna, to ona nie omieszka tego zanotować i wspomnieć, że z tego powodu mniej taką osobę szanuje.

Ilustracje nie służą niczemu. Jedynie w rozdziale o historii mody mają jakiś związek z tekstem. Są po prostu generycznymi rysunkami pięknych pań, pierwszym co przychodzi do głowy, kiedy myślisz "moda". Wielokrotnie w trakcie czytania książki googlałam wspomniane ubrania, osoby czy kreacje, żeby mieć w ogóle pojęcie o czym mowa, bo zabrakło powiązanej ilustracji czy zdjęcia, które mogłyby dać kontekst czytelnikowi.

Ani nie jest to poradnik zawierający jakieś przełomowe informacje, ani nie jest to jakieś dzieło literatury. Moim zdaniem najciekawsze rozdziały, to te, które zawierają informacje o historii mody, czyli te, w których jest najmniej przemyśleń autorki. Nie polecam tej pozycji.

Moim zdaniem ta książka się słabo zestarzała. Czytanie w 2021 roku cytatów: "Nigdy nie wychodzę z domu nieumalowana, wszak jestem kobietą" to bardzo dziwne doświadczenie. Kiedy Pani Nina pisze, że uwielbia naturalne futra i nie obchodzi jej zdanie PETA, mogłaby po prostu uczciwie napisać, że nie obchodzi jej cierpienie zwierząt. Autorka wydaje się być osobą żyjącą w swojej...

Kompletnie nie było w tej książce nic odkrywczego, jedynie na plus zasługuje podkreślanie przez autorkę, że prawdziwa klasa i styl to bycie pewnym siebie i bycie sobą, a nie ubrania które ma się na sobie. Jednak głoszenie przez autorkę z dumą opinii, że nie przeszkadza jej kompletnie, żeby futra były wykonywane ze zwierząt, jest nie do przyjęcia... nie spodziewałam się tak trywialnej książki po osobie, która rzekomo tyle lat pracuje w środowisku modowym, tak naprawdę często o wiele ciekawsze publikacje możemy przeczytać od osób, które w żadnym magazynie modowym nigdy nie pracowały. Głębokie rozczarowanie...

Kompletnie nie było w tej książce nic odkrywczego, jedynie na plus zasługuje podkreślanie przez autorkę, że prawdziwa klasa i styl to bycie pewnym siebie i bycie sobą, a nie ubrania które ma się na sobie. Jednak głoszenie przez autorkę z dumą opinii, że nie przeszkadza jej kompletnie, żeby futra były wykonywane ze zwierząt, jest nie do przyjęcia... nie spodziewałam się tak...

Nie dowiedziałam się zupełnie niczego nowego, czego nie przeczytałabym już sto razy w czasopismach czy Internecie. Poza tym idea luksusu pani Garcii zatrzymała się w średniowieczu. Gloryfikacja futer w XXI wieku świadczy dla mnie albo o pretensjonalności, albo o zwyczajnej głupocie.

Nie dowiedziałam się zupełnie niczego nowego, czego nie przeczytałabym już sto razy w czasopismach czy Internecie. Poza tym idea luksusu pani Garcii zatrzymała się w średniowieczu. Gloryfikacja futer w XXI wieku świadczy dla mnie albo o pretensjonalności, albo o zwyczajnej głupocie.

Mam słabość do tak pięknie wydanych pozycji! Książka nie jest przeładowana niepotrzebnymi informacjami, uroku dodają jej cytaty, ilustracje i styl autorki, która pisze lekko i humorystycznie. Jedna z lepszych pozycji o tej tematyce, jaką miałam okazję mieć w ręku. Polecam wszystkim, którzy interesują się modą:)

Mam słabość do tak pięknie wydanych pozycji! Książka nie jest przeładowana niepotrzebnymi informacjami, uroku dodają jej cytaty, ilustracje i styl autorki, która pisze lekko i humorystycznie. Jedna z lepszych pozycji o tej tematyce, jaką miałam okazję mieć w ręku. Polecam wszystkim, którzy interesują się modą:)

W mojej opinii "Czarna księga stylu" może nie jest złą pozycją, ale nie dowiedziałam się z niej niczego odkrywczego. Powiedzmy, że może to być odkrywcza książka dla osób, które dopiero zaczynają interesować się modą. Na plus dla tej pozycji jest to, że znalazłam tam krótkie wywiady na różne tematy z jednymi z najbardziej istotnych osób w branży modowej. "Czarna księga stylu" jest często porównywana z książką "Francuski szyk" i po przeczytaniu obydwóch uważam, że ta druga jest lepsza, ciekawsza i ma dużo profesjonalnych zdjęć. Nie zmienia to faktu, że "Czarna księga stylu" dla kogoś innego może być strzałem w 10, więc nie skreślajcie tej pozycji od razu. :)

W mojej opinii "Czarna księga stylu" może nie jest złą pozycją, ale nie dowiedziałam się z niej niczego odkrywczego. Powiedzmy, że może to być odkrywcza książka dla osób, które dopiero zaczynają interesować się modą. Na plus dla tej pozycji jest to, że znalazłam tam krótkie wywiady na różne tematy z jednymi z najbardziej istotnych osób w branży modowej. "Czarna księga...

Ileż można się dowiedzieć ciekawych rzeczy odnośnie mody z tak cienkiej książeczki! :) wykonana jest na najwyższym poziomie. Aż się nie chce jej odkładać! Zawiera w sobie mnóstwo porad i anegdot odnośnie życia autorki. Polecam! :)

Ileż można się dowiedzieć ciekawych rzeczy odnośnie mody z tak cienkiej książeczki! :) wykonana jest na najwyższym poziomie. Aż się nie chce jej odkładać! Zawiera w sobie mnóstwo porad i anegdot odnośnie życia autorki. Polecam! :)

Sporo ciekawych porad, ale jeden wielki minus: autorka cały czas się przechwala. Zanim dobrnęłam do konkretnych wskazówek, jak znaleźć swój styl, musiałam przedrzeć się przez opowieści o tym, jak to modnie i bogato była ubrana autorka w szkole, a te małpy - biedniejsze koleżanki z klasy - jej zazdrościły. Już w pierwszym rozdziale wspomniani są jej nowobogaccy rodzice, wypindrzony tatuś i posiadająca własną krawcową mamusia, stała klientka kliniki chirurgii plastycznej. Mimo wszystko warto poczytać, jakie futra i torebki od Prady przywoziła sobie autorka z zagranicznych wojaży (ważniejszych od mało ekscentrycznej nauki dzielenia wśród ubranych, o zgrozo, w stylu casual dzieciaków),żeby w dalszej części książki dowiedzieć się kilku ciekawych rzeczy o sposobie kmpletowania szafy, a także historii i ikonach mody. Częściowo polecam ;)

Sporo ciekawych porad, ale jeden wielki minus: autorka cały czas się przechwala. Zanim dobrnęłam do konkretnych wskazówek, jak znaleźć swój styl, musiałam przedrzeć się przez opowieści o tym, jak to modnie i bogato była ubrana autorka w szkole, a te małpy - biedniejsze koleżanki z klasy - jej zazdrościły. Już w pierwszym rozdziale wspomniani są jej nowobogaccy rodzice,...

Mała Czarna Księga Stylu to książka inspirująca, pełna świetnych ilustracji Toledo, ciekawych przemyśleń Niny Garcii, rad od projektantów i porad modowych, takich jak np. co założyć do samolotu, na spotkanie z rodzicami chłopaka / przyszłymi teściami, na spotkanie w sprawie pracy lub wtedy, kiedy obowiązuje dress code. Ta książka to typowy poradnik, o czym nie warto zapominać, znajdziemy tu to, co powinno się znajdować w poradniku, ale po przeczytaniu nie będziemy mieć ogromnej wiedzy na temat mody. Nie mniej jednak, jest to interesująca pozycja, z której możemy się również dowiedzieć co nieco o samej autorce. Podsumowując, polecam tę książkę dla osób lubiących poradniki. Na pewno będą zadowoleni! :)

Mała Czarna Księga Stylu to książka inspirująca, pełna świetnych ilustracji Toledo, ciekawych przemyśleń Niny Garcii, rad od projektantów i porad modowych, takich jak np. co założyć do samolotu, na spotkanie z rodzicami chłopaka / przyszłymi teściami, na spotkanie w sprawie pracy lub wtedy, kiedy obowiązuje dress code. Ta książka to typowy poradnik, o czym nie warto...

Dla każdego, kto interesuje się modą.

Dla każdego, kto interesuje się modą.

To po prostu przeciętna książka z fajnymi ilustracjami. Jedynym plusem jest to, że się ją szybko czyta (np. przy porannej kawie). Liczyłam na poważne wskazówki. Nie odkryłam żadnej "ameryki".

Trencz noszę od lat;
Balerinki - nie rozstaję się z nimi, gdy muszę "biegać" i załatwiać różne sprawy;
Duży zegarek mam - lubię takie fasony, poza tym wygodniej odczytać godzinę;
Biała koszula męska - zawsze się znajdzie;
Jeansy - tylko te, które nosić można latami - świetnie zgrane z sylwetką;
Kaszmirowy golfik - mam od 6 lat i faktycznie jest niezniszczalny, w kolorze beżu - komponuje się ze wszystkim;
Klasyczne szpilki - nie posiadam, bo nie oszalałam by kupować plastikowe buty, wiadomo, że porządne buty (czytaj: wyprofilowane by móc w nich chodzić, a nie szurać, jak kaczka) to ceny nawet w granicach 1000 EUR.
Mała czarna - nawet kilka się znajdzie;
Rewelacyjna torebka - Polecam Zuzię Górską :)

Nie mam tylko brylantów - bo wolę tradycyjne srebro i ceramikę :)

Ja od siebie dodam jeszcze ponadczasowy czarny dopasowany golf i spodnie cygaretki.
Cieszę się z faktu, że wypożyczyłam książkę z biblioteki, bo gdybym miała ją kupić chyba bym musiała upaść na głowę.

Nie uwłaczając Pani Ninie, która ma w tej dziedzinie wiedzę książka nie uczy niczego nowego.

To po prostu przeciętna książka z fajnymi ilustracjami. Jedynym plusem jest to, że się ją szybko czyta (np. przy porannej kawie). Liczyłam na poważne wskazówki. Nie odkryłam żadnej "ameryki".

Trencz noszę od lat;
Balerinki - nie rozstaję się z nimi, gdy muszę "biegać" i załatwiać różne sprawy;
Duży zegarek mam - lubię takie fasony, poza tym wygodniej odczytać godzinę;...